Geschiedenis van Cordoba

De moren veroveren Cordoba

Na de Carthagers en de Romeinen zijn het de Moren die Cordoba veroverden en haar tot hoofdstad van hun rijk maakten. Hun uitbreidingsdrang werd door Karel Martel in 752 bij Poitiers een halt toegeroepen.

Cordoba had rond het jaar 1000 3000 moskeeën, 600 badhuizen, 100.000 inwoners. In de Juderia was een talmudschool die veel Joden naar Cordoba bracht. De oosterse verfijning vind je terug in ieders huis toen. Kunst en wetenschap werden bevorderd en verdraagzaamheid en respect gepredikt. Wetenschappers/filosofen als Averroes , Maimonides en Al-Idrisi waren wereldberoemd. Zij vormen ook de schakel tussen de Griekse wijsgeren en de christelijke wijsgeren en- filosofen. Vele oude geschriften werden vertaald. De geneeskunst was zo ver dat men kon opereren: blinde darm, staar. De tolerantie in Cordoba was ook gestoeld op strenge wetten. Wilde je vrij burger zijn, ook wat godsdienst betrof, dan moest je belasting betalen. Slavernij was niet verboden.

De grootste bloei was er in de tiende eeuw. De stad was beroemd om de hoge kwaliteit van zijn ambachtelijke producten van goud, zilver, koper, leer, keramiek. Door ruzie onder de emirs treedt er verval in. Het rijk wordt na 1031 versnipperd in kleine koninkrijkjes (taifas)In 1212 worden de Moren verpletterend verslagen door de legers van Castilie, Aragon en Navarra. De moslims trekken de straat van Gibraltar over naar Afrika en keren niet meer terug. De Joden volgden hen in 1492 als gevolg van de verbanning door de Inquisitie (Katholieke Kerkelijke geloofsrechtbank). De volgende eeuwen brengen nooit meer dezelfde welstand. Handel, ambachten en landbouw gaan sterk achteruit. Pas in de twintigste eeuw begint weer een bloeiperiode voor Cordoba